|
بنده من،من خدایم سوز دل را ساز کن هر چه می خواهد دل تنگت به من ابراز کن گر در از روی محبت کس به رویت وانکرد باز کردم در بیا و اخم خود را باز کن هر که هستی،هر چه هستی،با خلوص دل بیا گه نیازت را ندادم شکوه را آغاز کن دوزخی دامن بهشتی می کنم با توبه ای پس بیا با توبه خود را پیش ما ممتاز کن گر که از بار گنه خم گشته پشتت،غم مخور دل به عفو ما ببند و ترک حرص و آز کن گر بدام نفس افتادی توکل کن به ما با توکل خویش را آماده پرواز کن سر به زیر افکنده ای بازآ سرافرازت کنم عبد ما شو پس چو خوبان دعوی اعجاز کن در مقام توبه کردی عاری از کبر و ریا می خرم ناز تو را پس هر چه خواهی ناز کن ( برگرفته از کتاب زمزمه های استغفار ) |
درباره وبلاگ  دوستان عزیز امیدوارم از مطالب این وبلاگ بهره کافی ببرید.
|
